Światło, zieleń, wspólne przestrzenie. Skandynawska architektura w praktyce

Skandynawska filozofia architektury jest wpisana w DNA spółki mieszkaniowej Skanska. – Prosta architektura pięknie się starzeje. Nie podążamy za nowinkami. Budynki na naszych osiedlach mieszkaniowych wyróżnia prosta bryła, naturalne materiały, jasne, niekrzykliwe kolory. A wszystko po to, aby nasi klienci czuli się w nich dobrze, a po całym dniu w pracy mieli chwilę oddechu, odzyskując spokój już od samego patrzenia przez okno na architekturę wokół – mówi Izabela Kucharska, menadżer ds. rozwoju produktu spółki mieszkaniowej Skanska.

Podczas procesu projektowania warszawskiego osiedla Park Skandynawia najważniejszym elementem było samo mieszkanie. – Standardowo wszelkie osiedla projektuje się w taki sposób, że zaczyna się od planu zagospodarowania terenu, potem się go dzieli na budynki, a te na mieszkania. My zrobiliśmy odwrotnie. Wyszliśmy z założenia, że ostatecznym produktem będzie nie osiedle, a mieszkanie – mówi Michał Marcinkowski z biura architektonicznego nsMoonStudio, autor projektu warszawskiego osiedla Skanska – Park Skandynawia. –  Zaprojektowaliśmy ładne mieszkania w różnych układach, by można było je funkcjonalnie i komfortowo umeblować. Potem z tych mieszkań składaliśmy piętra tworzące budynki, a budynki wkomponowaliśmy w zagospodarowanie. I tak powstało osiedle – dodaje.

Kolejnym założeniem projektowym jest dostęp do naturalnego światła, stąd też bardzo duże, ponadwymiarowe okna. Większość okien na warszawskim Osiedlu Mickiewicza znajduje się po stronie południowej, a te panoramiczne i wysokie w części dziennej pozwalają na naturalne doświetlenie mieszkania przez maksymalnie długi czas w trakcie dnia. Dzięki temu są one nie tylko widne, ale też niezwykle przestronne. Skanska stawia też na przestrzenne strefy dzienne - salony w mieszkaniach w warszawskim Jaśminowym Mokotowie – to w dużej mierze pomieszczenia narożne, dodatkowo z przeszklonymi narożnikami.  

Bliskość natury oraz dbałość o środowisko naturalne to kolejny aspekt filozofii architektury Skandynawskiej. Dlatego też architekci odpowiedzialni za projekty mieszkań Skanska zarówno wkomponowują w przestrzeń osiedli nową zieleń, jak i starają się połączyć z projektem jak najwięcej już zastanych elementów krajobrazu. – Respektowanie natury jest bardzo rzadkie. Projektując Osiedle Mickiewicza, włożyliśmy wiele wysiłku w to, aby zachować charakterystyczne dla tej części Warszawy stare, wysokie drzewa. To ogromny wyróżnik inwestycji. Naszą ideą było stworzenie przestrzeni o parkowym charakterze, wolnej od uciążliwego zgiełku miasta. Architektura pozostała tam wstrzemięźliwa i tworzy tło dla natury – nie stara się z nią konkurować – mówi Michał Badowski z HRA Architekci, pracowni odpowiedzialnej za projekt Osiedla Mickiewicza. Swobodne ustawienie budynków stworzyło nieregularne ramy przenikających się dziedzińców, wyjątkowych dzięki zachowaniu starodrzewia, dużych połaci zieleni oraz naturalnego, pagórkowatego ukształtowania terenu.

Zieleń jest dominującym elementem również na Mokotowie, gdzie na linii Skarpy Warszawskiej powstaje zupełnie nowy fragment miasta, budowany według szczegółowych wytycznych miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. 55 proc. terenu nowo powstających tu osiedli jest powierzchnią biologiczne czynną. Zielone wnętrza kwartałów, różnorodność gatunkowa drzew i traw, zamiast płotów przestrzeń prywatnych ogródków wyznaczona przez żywopłoty i całoroczne byliny, to cechy charakterystyczne dla powstającego tu osiedla Jaśminowy Mokotów.

 – Tak zaprojektowana zieleń ma wielki wpływ na mikroklimat osiedla – woda deszczowa zatrzymana w ziemi dłużej utrzyma wilgotność potrzebną roślinom, w upalne dni znacząco zredukuje temperaturę powietrza – podkreśla Agata Drochlińska z BBGK Architekci, pracowni, która zaprojektowała Jaśminowy Mokotów 3. – Zależało nam na tym, aby stworzyć osiedle przyjazne do życia, gdzie architektura i zieleń w naturalny sposób się uzupełniają. Mieszkania mają duże ogródki, pomiędzy którymi stworzono bezpieczną przestrzeń sąsiedzką. Budynki mają przyjazną skalę – to trzykondygnacyjne punktowce z centralną reprezentacyjną klatką schodową, doświetloną od góry dużym świetlikiem. Na każdym piętrze mieści się zaledwie klika mieszkań, dzięki temu sąsiedzi mogą dobrze się poznać i nawiązywać wspólnotowe relacje. Każde mieszkanie dysponuje dużym tarasem. Staraliśmy się, aby nasz projekt był współczesną interpretacją typologii willi miejskich, rozwiązania znanego z Saskiej Kępy  – dodaje.

Ważnym aspektem są przestrzenie wspólne ułatwiające kontakty społeczne. Nie chodzi jedynie o place zabaw czy tereny zielone. W projektach w skandynawskim stylu mieszkańcy integrowani są w różny sposób. Na osiedlach Skanska powstają miejsca na grilla, pergole, wspólne ogródki, zielniki. Przy placach zabaw są miejsca dla dorosłych – ławki, miejsce odpoczynku, leżanki. Na Osiedlu Mickiewicza zaprojektowano także kreatywne miejsce integracji, którego gospodarzami są sami mieszkańcy. To tu mogą wspólnie napić się kawy, zagrać w planszówki, zorganizować przyjęcie urodzinowe dla dziecka czy obejrzeć razem film. Integrację umożliwia również dostępność architektoniczna osiedli – brak ogrodzeń, tak charakterystyczny dla stylu skandynawskiego.